29/06/201710:39
Madrid
Queres manterte ao día de todo o que acontece ao teu redor no mundo dixital? Consulta as novidades sobre cursos, actividades, ferramentas, novas aplicacións das TIC, proxectos innovadores...
Dous mozos madrileños apostaron pola innovación á hora de lanzar Metrociego, unha aplicación que permite a libre autonomía e mobilidade no ámbito do Metro de Madrid ás persoas que teñen deficiencias visuais.
Para facerse realidade buscan financiamento mediante a plataforma de crowdfunding Kickstarter, a través da que pretenden recadar 3.000 euros durante os próximos 29 días.
As innovacións máis prometedoras para persoas con discapacidade
O transporte público ten cada vez máis importancia -tanto a nivel de comodidade como de sustentabilidade- e en grandes capitais como Madrid permite o desprazamento de miles de persoas ao día. Dado que é preciso dotar de ferramentas ás persoas cegas ou deficiencias visuais, Metrociego nace co propósito de que calquera persoa poida moverse polas estacións sen necesidade de axuda externa.
A aplicación terá un uso sinxelo e intuitivo, permitindo saír da estación ou realizar calquera tipo de transbordo. Así, as persoas que a utilicen unicamente deberán indicar nunha simple vista en que estación e plataforma se atopan, ademais do lugar da estación onde quere ir. Acto seguido, unha voz guiaraos paso por paso ata chegar ao lugar desexado. No momento de lanzamento estará dispoñible para dispositivos iOS, aínda que se ten éxito entre a cidadanía estenderase a outros sistemas operativos como Android. Para desenvolver a app os seus creadores, Miguel Coello e Gonzalo Fuentes, moveranse polas diferentes estacións e gravarán toda a información relevante sobre as mellores rutas, que incorporarán de forma auditiva na aplicación de Metrociego para mellorar a mobilidade e autonomía das persoas que empreguen esta ferramenta dixital.
No momento do lanzamento da aplicación estarán dispoñibles 25 estacións, as consideradas máis relevantes da rede de Metro. Entre estas estarán Alonso Martínez, Atocha Proximidades, Avenida de America, Callao, Chamartín, Moncloa, Novos Ministerios, Praza de Castela, Praza de España, Príncipe Pío ou Sol. Se a idea funciona, incorporaranse outros destinos e mesmo, a app podería estenderse a outros servizos como Intercambiadores ou Proximidades.
De entre 67 candidatos presentados aos Premios Discapnet na súa IV Edición, Downtown - Aventura no metro, un xogo educativo creado polo Centro de Innovación Experimental do Coñecemento (CEIEC) da Universidade Francisco de Vitoria, desenvolvido en colaboración con Down Madrid, foi un dos favoritos para o xurado. Tívose en conta tanto a súa accesibilidade, como o carácter innovador e tamén a aplicabilidade do mesmo. Destaca o seu carácter didáctico e de utilidade no día a día para mellorar a orientación e uso do Metro por parte de persoas con discapacidade intelectual.
O xogo está orientado a facilitar a integración das persoas con discapacidade intelectual no transporte urbano, recreándose a rede completa do Metro de Madrid para facilitar a aprendizaxe.
Conta con máis de 1000 descargas, é un xogo que se usa tanto en aulas de formación de asociacións como por particulares. Discapnet entrevistou a Álvaro José García Tejedor, profesor titular director do CEIEC, Instituto de Investigación da UFV, e contounos máis sobre este serious game.
¿Cal é a principal novidade do Downtown con respecto a videoxogos?
Downtown é un xogo serio, un serious game, algo que en si mesmo pode non ser novo, pero se é verdade que non hai demasiados xogos serios co nivel de acabado, e de profesionalidade que DownTown. Tentamos en todo momento ter un xogo “xogable” para calquera persoa e cun nivel de calidade que permita xogalo e divertirse con el.
A segunda novidade é o tema que trata e o permitir unha maior autonomía nos desprazamentos a base de enfrontar ao xogador, por exemplo un rapaz con discapacidade cognitiva, e enfrontarlo con situacións que se poden producir na rede de metro e así poder adestrarse e ter un hábito por se se producen eses casos nos seus desprazamentos reais. Todo dentro dunha contorna moi lúdica de policías e ladróns. O rapaz pode xogar ao xogo, sendo ademais accesible, porque non todos os xogos o son, e este se o é.
É un xogo que lle leva a unha aventura e ademais faille usar o metro, moverse por aí, transbordos, saír do vagón, enfrontarse a esa situación.
¿Cal foi a orixe do xogo?
Dirixo o CEIEC, Centro de Estudos e Innovación en Xestión do Coñecemento da Universidade de Vitoria, e é un centro de investigación e desenvolvemento orientado ao uso social das TIC. Fixemos varios proxectos de uso social, sobre todo para persoas maiores, etc. e unha das liñas que temos é a de xogos serios orientados ao mundo das persoas con discapacidade. Levamos uns 9 anos traballando niso, e nese período fixemos 3 xogos todos de certa magnitude como este. Con acabado profesional e están dispoñibles.
O 1º foi Iredia: O Segredo de Atram. Fixémolo con Microsoft e o Real Padroado de Discapacidade e era para nenos oíntes que puidesen interactuar con nenos con discapacidade auditiva no colexio ou noutros sitios. Entenderon mellor como é esta discapacidade.
Mediante o videoxogo podemos transmitir valores, traballar condutas, mellorar coñecementos e actitudes.
O 2º xogo era serio e cultural. Chámase O Codex do Peregrino. É un proxecto para achegar á xente o Camiño de Santiago, a súa cultura e o seu transfondo histórico mediante a creación dun videoxogo ambientado nesa contorna espacial e cultural. Un cabaleiro templario esperta na Idade Media e vai facendo o Camiño de Santiago e contando curiosidades e historia sobre o mesmo e os lugares que se visitan. Tivo moito éxito con máis de 60.000 descargas en todo o mundo. Estabamos a acabar ese e pensando cal podía ser o seguinte. Falando con Down Madrid para ver que tipos podiamos facer de colaboración xurdiu o tema. Faláronnos do servizo que eles teñen onde ensinan a grupos de persoas con síndrome de Down a moverse polo Metro.
Así xurdiu este xogo, DownTown, para complementar a actividade presencial dos monitores de Down Madrid. O xogo permite adestrar máis os seus hábitos e destrezas.
Sabemos que está dispoñible e estase usando en aulas de asociacións como Down Madrid, Cantas persoas puideron usalo? Hai outras asociacións probando o xogo?
Temos rexistradas máis de 1000 descargas. As descargas son anónimas e gratuítas. Nós non gardamos quen o descargue. Down Madrid como colaborou connosco no deseño do xogo e as probas sabemos que o usan.
Tamén sabemos que o están usando outras asociacións, porque hai un tipo de descarga que pide que se a descarga é múltiple, se especifíque, e se contabilizamos varias deste tipo. Supoñemos que son aulas, centros de día, ou entidades que o usan.
O resto son descargas individuais.
Claro, é anónimo, é moi interesante que sexa gratis e accesible a calquera persoa
Calquera persoa pode descargalo e xogalo. Desde a súa web Downtown pódese descargar de forma gratuíta.
A vantaxe de Downtown é que ten 3 características
Xúntanse as 3 características, xogo divertido, accesible e educativo, e calquera pode descargalo e vivir esa divertida aventura. Aínda que sexan de León e non haxa alí Metro, ou alí onde estean.
Probei o xogo e considero que é moi entretido. Como funcionan os niveis ou dificultade no xogo? Van incluír novas aventuras?
O xogo é sempre o mesmo, Enxeño que é a policía pide axuda ao xogador para capturar a Malignus. Pero hai niveis de dificultade crecentes. Segundo se avanza en niveis de dificultade o número de pistas aumenta. No nivel máis sinxelo soluciona un problema: onde van roubar, se van roubar e cando, e subindo de nivel ten que superar máis probas. Canto máis sobes de nivel, máis desprazamentos no Metro hai que levar a cabo. O nivel de dificultade vai asociado con 2 casos; o maior de dificultade ao moverse polo Metro que vai aumentando, con transbordos, etc. e o número de problemas que ten que resolver para atopar as pistas.
Todas as execucións do xogo teñen o obxectivo de capturar a Malignus, pero cada vez que se xoga a situación e probas van cambiando.
O programa ofréceche retos distintos combinados de distinta maneira. Por iso é moi dificil que se xogas 2 veces seguidas se repita a mesma historia.
Pensouse reproducir o xogo adaptado a outros transportes?
Non, o xogo fíxose con recursos propios, e non hai máis recursos para poder abordalo noutros transportes, nin sequera hai máis recursos para poder personalizalo con outras redes de Metro.
Agora mesmo incorpora a Rede de Metro completa, todas as estacións, de forma que o sistema xera percorridos aleatorios segundo o nivel de dificultade para trasladarse dunha estación a outra.
Existe ademais unha opción que é o modo de adestramento, na que o monitor pode seleccionar unha estación de orixe e outra de destino. E así facer as probas sobre determinada ruta.
Queriamos facelo estendido a outras redes de Metro, pero témome que por agora non será posible.
E cambiar a outro modo de transporte non nolo expuxemos xa que é algo que se pensou para Metro, xa que o propio nome con DownTown, fai unha referencia ao subterráneo.
Ocórreseme que tamén pode ser un bo adestramento para persoas que vaian visitar Madrid e queiran coñecer como funciona o Metro...
Esa é a idea. Que alguén vén a Madrid para que se vaia afacendo usar o Metro tamén pode. E mesmo aínda que non vaian usar nunca este transporte, só por lecer e entretemento, tamén é boa opción.
A vantaxe en si é que é un xogo divertido e xogable.
Que supuxo para vós recibir o Premio Discapnet?
Dado que nos presentamos a el interesábanos moito. Coñeciámolo xa, non por participar, senón por seguilo noutras edicións, xa que estamos interesados no mundo da discapacidade.
A idea de premiar os desenvolvementos tecnolóxicos relacionados coa discapacidade encaixa moito coa razón de ser do noso centro de investigación, que é desenvolver TIC con acento social.
Que nos dean o premio recoñece por unha banda que é unha aproximación correcta, que si, que por aí hai que seguir. E por outro, para o xogo é unha lombeirada. Os xogos que facemos son gratuítos, pero cústanos moito difundilo. Seguramente hai moita xente que o xogaría se soubese que existe. O problema é que como universidade que somos non temos recursos para facer márketing ou máis comunicación do xogo. A difusión adoita ser polo boca a boca, e algunhas intervencións en televisión e radio, e sempre se nota que hai picos de descargas neses momentos.
Nese sentido, non imos gañar máis diñeiro, pero se saber que o esforzo que fixemos serve para algo, e que canto máis xente o coñeza e o poido usar, moito mellor.
Tedes outros proxectos ou iniciativas en mente
Agora mesmo finalizamos o xogo o verán pasado, en setembro presentámolo na Noite Europea dos Investigadores , actividade promovida pola Unión Europea, onde achegamos a ciencia á sociedade. E este ano estamos a traballar na difusión do mesmo e que máis xente poida coñecelo e usalo.
De feito estamos a pensar cal sería o próximo proxecto no que podemos traballar. Falamos con Down Madrid. E estamos a buscar fondos para poder desenvolver eses novos proxectos. Ao final calquera desenvolvemento leva tempo e recursos. Down Town foi un traballo de 2 anos e un equipo de 12 persoas.
Está claro que leva o seu tempo e un gran traballo, porque ao xogalo parece realmente que estás no Metro madrileño
Iso é, é moito traballo, e esa era nosa intención poder recrear o Metro con moito detalle. Hai unha estación, que é Praza de Castela, que logramos reproducir tal cal é, xa que moitas probas terminan alí.
Moitas grazas polo voso tempo e felicitarvos por este premio, e que siga axudando a moitas persoas para moverse polo Metro.
O Colexio Profesional de Enxeñaría en Informática de Galicia (CPEIG) e a Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria veñen de fallar a primeira edición do “Concurso Literario Infantil sobre Protección de Datos”. O certame estivo dirixido a rapazas e rapaces de 1º a 4º de ESO, ambos cursos inclusive, estudantes en centros escolares sostidos con fondos públicos de Galicia.
O obxectivo final do concurso é contribuír a que a sociedade galega tome conciencia da necesidade de incorporarse á cultura da protección de datos, nomeadamente os menores de idade. Tanto a Xunta coma o CPEIG consideran que cómpre promover o coñecemento entre a cidadanía sobre cales son os seus dereitos e responsabilidades en materia de protección de datos.
Requisitos
Dentro dos requisitos da convocatoria, á parte de cursar os estudos xa sinalados, os xéneros literario cos que se podía participar foron o artigo periodístico, a exposición divulgativa (entrada de blogue ou artigo de divulgación) e conto ou relato curto.
O referente sinalado polas entidades convocantes foi o Protocolo de Protección de Datos da Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria (educonvives.gal) e as publicacións da Axencia Española de Protección de Datos.
Dotación
Os rapaces gañadores recibiron unha tableta e os seus centros educativos, un kit de robótica para a súa aula. Asemade, o Colexio Compañía de María de Santiago de Compostela mereceu un recoñecemento como centro cunha maior participación no certame.
EVERYCODE S.L. foi elixida Premio Reina Letizia de Tecnoloxías da Accesibilidade 2016 polo seu proxecto ‘inSuit: Accesibilidade e Usabilidade Web Universal desde a nube'.
Este premio outorgado e organizado polo Real Padroado sobre Discapacidade creouse no ano 2014 (entón Premio Raíña Sofía de Tecnoloxías da Accesibilidade) coa finalidade de recompensar un labor continuado dunha persoa física ou xurídica levada a cabo nun período de tempo non inferior a cinco anos ou proxecto con perspectiva de continuidade. En ambos os casos dentro do campo da accesibilidade ás tecnoloxías da información e a comunicación para as persoas con discapacidade apoiando a igualdade de oportunidades e a inclusión tecnolóxica.
Así, a ferramenta “inSuit” foi elixida por proporcionar accesibilidade e usabilidade web universal. Esta plataforma permite o acceso a Internet ás persoas con discapacidade e, por o tanto, a toda a información, servizos e xestións dispoñibles na Web. En concreto, mellora de maneira automática o cumprimento de moitas das directrices internacionais de accesibilidade Web e proporciona desde a nube axudas técnicas como navegación con comandos de voz, lectura de páxina web ou control do tamaño e contraste da páxina.
A implantación de inSuit é sinxela, rápida e aplicable a calquera web sen necesidade de modificar a páxina web de orixe, tamén se pode utilizar desde calquera computador conectado a Internet, sen necesidade de instalar software nin hardware específico. A contía do Premio ascende a 20.000€, financiándose ao 50 por 100 polo Real Padroado sobre Discapacidade e pola Fundación CENTAC.
En canto á incidencia directa na mellora da calidade de vida das persoas e a súa autonomía persoal, inSuit permite o acceso a Internet ás persoas con discapacidade e, por tanto, a toda a información, servizos e xestións dispoñibles na web. Isto inclúe, por exemplo, ler as noticias, visualizar vídeos e documentos PDF, facer compras online, xestións con concellos, unha transferencia bancaria ou pedir cita no médico. No deseño e test de inSuit colaboran persoas con discapacidade de Rede Proxecto Social - Discapacidade Tecnoloxía, asociación sen ánimo de lucro formada por persoas con discapacidade física, orgánica, sensorial, intelectual ou psíquica, que dirixe as súas actividades á mellora da accesibilidade dixital e á capacitación de persoas con discapacidade no uso das distintas ferramentas e axudas técnicas. Segundo as bases reguladoras do premio, deben estar especialmente destinados a potenciar o fomento das tecnoloxías da información e comunicación (TIC) accesibles, e a diminuír a fenda dixital a través da accesibilidade das tecnoloxías, ou a poñer en marcha iniciativas empresariais ou sociais de desenvolvemento, fabricación ou servizos que incorporen un elevado nivel de uso das TIC cuxos produtos e/ou servizos TIC melloren a calidade da vida das persoas con discapacidade.
En canto á creación levada a cabo por EveryCode, trátase dunha solución gratuíta para o usuario final, e pódese utilizar cun computador básico conectado a Internet, utilizando unha navegador web estándar. O público obxectivo que se vería beneficiado é calquera persoa con dificultade de visión, mobilidade e/ou vocalización (persoas con discapacidade e persoas maiores) que desexe utilizar Internet.
Sobre o premio
Este ano presentáronse 27 candidaturas que foron avaliadas polo xurado designado segundo as bases polas que se rexe a convocatoria. O devandito comité evaluador está composto polo titular da dirección do Real Padroado sobre Discapacidade e cinco vocais. Entre os devanditos vocais atópase un experto proposto polo Comité Español de Representantes de Persoas con Discapacidade (CERMI), o titular da dirección de CENTAC, dous expertos elixidos por CENTAC de entre as entidades do seu Padroado e un representante do ámbito académico, experto en tecnoloxías da información e a comunicación, a proposta do CENTAC. Ademais actúa como Secretario do xurado, sen voto, un funcionario do Real Padroado sobre Discapacidade.
O órgano competente para a ordenación e instrución do expediente é a Dirección do Real Padroado sobre Discapacidade, cuxos funcionarios realizan as actuacións necesarias para a proposta de resolución e posterior pago do premio. O órgano competente de resolución é a Secretaria Xeral do Real Padroado sobre Discapacidade. A entrega dos galardóns que congrega aos premiados de todas as categorías terá lugar no último trimestre do ano nun acto presidido por a S. M. A Raíña Letizia que, ademais de dar nome a estes premios, ostenta a presidencia de honra do Consello do Real Padroado sobre Discapacidade.
O congreso Talking About Twitter (TAT) reúne desde o martes en Granada a tuiteiros, analistas de datos, monxas, fiscais, políticos ou axentes, pero tamén a expertos en cambiar o mundo soño a soño, como os responsables de #TuitsAOjo, magos que dan ás a xente con parálise cerebral para eliminar barreiras.
«Escríboche cunha das poucas cousas que podo mover libremente, os meus ollos». Santiago Recio Cobo ten ELA e parálise cerebral, é pintor autodidacta e fai dez días converteuse no primeiro usuario de #TuitsAOjo grazas á tecnoloxía Irisbond e a unha aposta conxunta por avanzar na accesibilidade.
A súa cor favorita é o azul, o mesmo do paxariño de Twitter que se converteu no altofalante deste granadino que se declara un amante da banda 091 e dun rap que dixo que o tranquiliza.
A quinta edición do TAT Selecta, considerado o maior evento de Twitter do mundo e que organiza o xornal Ideal, serviu para presentar a historia de Santiago, que é tamén a historia de empeño da Once, de Helping e de Irisbond, a tecnoloxía que lle abriu «unha xanela ao mundo».
O responsable de Irisbond, Eduardo Jauregui, dixo que uniron «necesidades coa capacidade tecnolóxica para que poida comunicarse coa mirada», unha aposta para igualar no acceso ás redes que non se resume en 140 caracteres.
Faino utilizando tecnoloxía infravermella, unha tableta e a mirada de Santiago, un mozo que cos seus ollos escribiu un «Benvidos a TAT2017» co que cultivou a maior das ovacións, converteu a etiqueta do evento en tendencia mundial e materializou iso de que hai miradas que o din todo.
A cadeira de rodas que abraza a Santiago non impide que flote e baile coa música do rapero Nach, que non quixo perderse esta estrea de accesibilidade e liberdade e plantouse en Granada para presentar o último videoclip, un canto para acabar coas barreiras que protagonizan xuntos.
O rapeiro lembrou que xa existen ramplas para que «todo o mundo chegue a calquera sitio», pero pediu colocar ‘ramplas' que faciliten tamén a comunicación, como a de Irisbond.
Lembrou á súa irmá, que tiña parálise cerebral, e «o bonito que fose» ter unha ferramenta así para facilitar a comunicación, avances que dan ás á expresión e demostran que aspirar a máis non é ter a cabeza chea de paxaros.
Polas primeiras horas do TAT 2017, que inauguraron o presidente da Deputación de Granada, José Adestra, o alcalde desta capital andaluza, Francisco Cuenca, e o director xerente de Ideal, Diego Vargas, pasou tamén o vicepresidente de Estratexia de Marca desta compañía californiana, Joel Lunenfeld.
Lunenfeld explicou desde o Parque das Ciencias as posibilidades desta rede que dá renda solta á expresividade, pero que tamén se converteu nun novo camiño para establecer relacións, situar marcas, crear tendencias, contar a actualidade ou demostrar solidariedade.
Ante un auditorio iluminado polas pantallas de móbil que o transmiten todo ao instante, Lunenfeld explicou que Twitter céntrase en mostrar o que pasa en calquera esquina dun mundo «complicado no que todos estamos a mirar» e convértese así en altofalante de polémicas, diversión, deportes ou unhas eleccións.
Do mesmo paxaro azul e os mil usos aos que dá ás falarán ata mañá xornalistas como o presentador da CNN Fernando del Rincón, o maxistrado do Supremo Antonio Salas, representantes de Ong ou sor Lucía Carám, unha monxa co «hábito» de tuitear.
A creación dunha páxina web para darlle un impulso ao teu negocio ou simplemente para compartir co mundo os teus intereses pode parecer, inicialmente, unha tarefa abrumadora e chea de incógnitas. Porén, existen numerosas páxinas e provedores que ofrecen plataformas nas que poderás crear unha páxina...
A aplicación de mensaxería Whatsapp é unha das apps máis utilizadas á hora de comunicarnos: falar cos nosos amigos e familiares, organizar tarefas cos nosos compañeiros de traballo ou establecer citas médicas é moito máis fácil a través desta aplicación. Whatsapp é consciente do nivel de...
Instragram é a rede social por excelencia: dende os máis mozos ata a xente adulta a utiliza para interactuar cos seus amigos e coñecidos, ver as publicacións dos influencers e famosos ou para facer crecer o seu negocio. O crecemento exponencial da rede nos últimos anos levou a que a app comezara a...